Verteld door Wim van Riet, Cougar van het eerste uur
"Hoewel ik op Havo in Nijmegen en op de Pedagogische Academie destijds al basketbal in het schoolteam speelde, dateert mijn eerste echte kennismaking met het clubbasketbal nog van "ergens" in 1973. In die tijd beoefende ik de motorsport en samen met broer Jan vormden wij toen het jongste zijspanduo van motorcrossend Nederland. In de Looi in Gennep was een circuit en toen wij daar tijdens een training de BSA voor de zoveelste keer in de soep hadden gereden besloten wij ons verdriet te verdrinken in de Kelderbar onder de oude sporthal in Gennep (de huidige zaal van 4events). In die bar bleken ook andere personen te zitten die blijkbaar net gesport hadden en ook toe waren aan een nabespreking. Het was een bijzondere mengeling van Amerikaanse militairen en Gennepse jongens. De gebroeders Simons kenden ons van de Balkanbuurt en vroegen of wij geen zin hadden om met hen mee te gaan basketballen, want dat deden zij blijkbaar wekelijks ongeorganiseerd. Omdat ons het geld ontbrak om de motor te repareren en wij bovendien erg nieuwsgierig van aard waren hebben we maar een keer meegedaan om vervolgens nooit meer weg te gaan!
De toenmalige groep basketballers had een wisselende samenstelling, maar kende toch ook een vaste kern die wekelijks terugkeerde en de trainingsintensiteit werd uitgebreid naar de zaterdagmiddag. We gingen toen naar het gymzaaltje in Ottersum met daarna een nazit in het Proathuus (het huidige De Reiziger). In het Proathuus is Gennep Cougars geboren want daar werd onder het genot van een goed glas bier besloten om het vrijblijvende gebeuren om te zetten naar een echte club. Er werd een naam bedacht en omdat Amerikaan Howard Gordon in zijn vaderland bij de New Jersey Cougars had gespeeld werd de nieuwbakken vereniging dan maar Gennep Cougars genoemd. Howard werd voor deze geniale vondst beloond met een fles whisky. Omdat we het allemaal best een goede grap vonden namen we 1 april als oprichtingsdatum. Enige volwassen leden namen hun verantwoordelijkheid en gingen naar de notaris om dat heuglijke feit te bezegelen en daarmee werd de oprichting per 01-04-1974 een feit!
Toen ging het vervolgens allemaal erg snel. We gingen echt trainen onder begeleiding van een trainer en de inschrijving in de competitie volgde. In oktober 1974 speelde Gennep Cougars zijn eerste competitie wedstrijden in de afdeling Limburg. Dat had allemaal nog al wat voeten in de aarde want dat betekende verre uitwedstrijden (Venlo Sport was destijds de dichtstbijzijnde tegenstander) en het afhuren van de sporthal in de weekends bleek niet zo gemakkelijk. Op de zaterdagen zat de kleine maar gezellige zaal vol met volleyballers en op zondag spelen bleek voor het Gennepse gemeentebestuur in eerste instantie ongewenst. Pas na lang aandringen, de betaling van extra huurpenningen en dankzij de positieve instelling en medewerking van de zaalbeheerder kon de feitelijk competitiedeelname een aanvang nemen
Zodra je als nieuwbakken vereniging wil gaan meedoen aan de basketbalcompetitie moet er natuurlijk veel geregeld gaan worden. Eén van die zaken was het clubtenue en een passend embleem voor op het shirt. Er was geen geld voor een dure sport outfit (het merendeel van de spelers waren arme studenten) en dus moesten er maar hemden van de markt worden aangeschaft. In die tijd had je voor de onderhemden de keuze uit twee kleuren n.l. wit en blauw. Blauw moest het worden want veel clubs speelden al in het wit aldus onze aanvoerder Fred Witjes en bovendien wekte een wit hemd al wel heel erg de indruk dat je in je ondergoed stond te spelen. Nadeel van zo'n katoenen hemd was natuurlijk wel dat je na een klein uurtje intensief spelen in een soort natte zak rondliep! Voor het embleem werd inspiratie gevonden in de puma van het gelijknamige sportmerk. Een poema en een cougar zijn immers beide Amerikaanse bergleeuwen. Het embleem werd nagetekend, vervolgens uit vilt geknipt en door onze moeders op het hemd rechts op borsthoogte genaaid. Met de borst- en rugnummers ging het exact hetzelfde.
De uitwedstrijden in het eerste competitiejaar hadden vaak nogal wat voeten in de aarde. Slechts enkele spelers hadden de beschikking over een auto en meestal was dan ook nog een oud beestje. Het was altijd weer spannend of we zonder kleerscheuren of autopech weer thuis kwamen. Navigatie en de A-73 bestonden toen nog niet en de tochtjes naar het verre Zuid-Limburg waren voor ons als een wereldreis. Sommigen vonden dat blijkbaar erg lastig want met de uitwedstrijden hadden we nauwelijks genoeg spelers terwijl de spelersbank bij de thuiswedstrijden overvol zat. Ook met de planning ging het tijdens het eerste competitiejaar wel eens verkeerd: in Maastricht kwamen we een keer enkele uren te laat (gelukkig bleek de uiteindelijke kampioen Kimbria toen bereid om hun drankgelag in de kantine van de Geusselt even te onderbreken en alsnog te spelen (en te winnen!)) en in Urmond kwamen we zelfs een week te vroeg! In zijn eerste competitiejaar werd Cougars overigens 7e in de tweede klasse Limburg.
Tijdens datzelfde competitiejaar ontstonden ook in de regio allerlei initiatieven om een basketbalvereniging op te richten en in recordtempo verschenen er clubs in Boxmeer, Cuijk, Venray en Grave. Basketbal werd onder invloed van Amerikaanse militairen en de zgn. Nederlandse Amerikanen razend populair onder studenten en scholieren en de opmars van de sport was niet te stuiten. Omdat er steeds meer basketbalclubs in de regio kwamen vroegen en kregen wij ontheffing van de verplichting om in de Limburgse competitie te moeten spelen. Wij wilden graag onze krachten gaan meten met de verenigingen "van over de Maas". Volgens mij waren de Limburgse teams destijds overigens ook blij dat wij over wensten te gaan naar de Brabantse competitie. Blijkbaar was de afstand Zuid-Limburg – Gennep groter dan andersom! Vanaf de competitie 1975/1976 deed Cougars mee met de wedstrijden in Oost-Brabant en dat werd het begin van een grote bloeiperiode.
Tot de gelederen van de Cougars behoorde een fanatieke student welke destijds al statistieken bij hield en daarom weten wij nog precies wie in het eerste jaar officiële wedstrijden voor onze club hebben gespeeld: Fred Witjes (in die tijd de absolute topscorer), Sil Bruysten, Jan Kraus, Pim Hurkens, Joost Janssen, Wim van Riet, Nol Simons, Stan Liebrand, Jos Rijntjes, Sjaak Liebrand, Thieu Simons, Jan van Riet, Wil Xhofleer, Rob Verhoeve en Frank Dietz.”